Dag 1: Weg uit de regen

Vandaag zijn we vertrokken op onze grote reis. Om 4 uur was het de bedoeling dat Rik bij mij voor de deur stond. Dit werd echter half 5. Ik mag hier niet over klagen, want op dat moment hoorde ik de deurbel. Ik heb me namelijk op de 1e dag al verslapen, dat belooft veel. Ik ben erg druk bezig geweest met dingen klaarzetten voor de vakantie. Hierdoor werd het pas 1 uur voordat ik sliep, dus uiteindelijk heb ik maar 3,5 uur geslapen. Nog steeds te kort, maar toch ook weer te lang. Je hoort het al, de dag begint weer helemaal geweldig.
Om 5 uur vertrekken we dan. In de stromende regen rijden we Nederland uit om de komende 13 uur in de auto te zitten richting de zon. Onze eerste stop is in Oostenrijk nabij Wenen. Dit is zo’n 1100 kilometer van ons huis verwijderd. Als we net onderweg zijn staan we al snel in de file. We staan voor een open brug waar een zeilboot langskomt. Wij vragen ons af waarom, want het is inmiddels enorm aan het hozen.
Na een aantal uur rijden komen we in Duitsland. Vanaf hier gaat het gas open. We hebben vrijwel alleen maar op de linker baan gereden met een gemiddelde snelheid van 160 km/h. We rijden van “stau” naar “stau” en met een aantal tussenstoppen komen we eindelijk aan in Oostenrijk. Hier bevinden we ons eindelijk in het mooie weer waar we op gehoopt hadden. We worden echter niet alleen verwelkomt met het mooie weer, maar ook het landschap is echt helemaal geweldig. Hier zijn eindelijk bergen en dalen met zo nu en dan een mooi kasteel in de omgeving. We dromen weg bij het wonen in een soortgelijk huis, maar we weten aan de andere kant dat dit er voorlopig niet inzit.
Na een lange dag rijden komen we dan eindelijk aan op de camping genaamd “auwerk camping”. Dit blijkt een hele rustige camping te zijn. Voordat we op de camping aangekomen zijn, komen we eerst in contact met het betaalprobleem. Pinnen aan de kassa is niet altijd mogelijk. Verder is er nog een “probleempje”, Sander kan geen Duits (tot groot genoegen van Rik). Ondanks dit maak ik me naar mijn mening redelijk verstaanbaar, maar het pinnen blijkt niet te kunnen in Oostenrijk. We hebben gelukkig nog genoeg cash geld bij ons om alles te betalen voordat we naar de camping gaan. We zijn wel zo slim om deze informatie om te zetten naar het vooraf pinnen van cash, want zonder dit ben je eigenlijk niets.
Eenmaal op de camping aangekomen, missen we een receptie. Naar een paar minuten doelloos rondgelopen te hebben vragen we aan een willekeurig persoon waar die camping nou is. We schijnen ons erop te bevinden. Zonder receptie is dit voor ons natuurlijk niet echt duidelijk, maar de omgeving kwam overeen met een foto uit de ACSI camping gids. Na een aantal minuten komen we een man tegen die ons de weg naar een trekkersveldje wijst. Hierop zijn wij de enige aanwezigen, wat ideaal is. Ondanks de geringe schaduw kunnen we een mooi plaatsje uitzoeken naar onze wens. Voor het eerst gaan we ons bezighouden met het opzetten van de tent deze vakantie. Wij zetten de tent op in ongeveer 22 minuten. Ons doel is om hier toch wel 5 minuten af te halen aan het eind van de vakantie. Verder ben ik zelf begonnen met een programma genaamd “100 pushups”. Dit programma beweert dat je na 6 weken een serie van 100 pushups kan doen. Het zal mij benieuwen, ik ben er in ieder geval mee begonnen met goede moed.
Als de avond begint te vallen is het tijd voor het avondeten, wat uit tomatensoep bestaat. Verder zullen we deze avond vullen met het spelen van tafeltennis waarin Rik roemloos tenonder gegaan is (ondanks zijn ijzeren mentaliteit en wilskracht) en het nuttigen van bier en malibu wat we bij ons hebben. Om een uurtje of half 1 gaat bij ons het licht uit na een lange vermoeiende dag met daarbij in ons achterhoofd dat we gelukkig morgen geen wekker hoeven te zetten en verslapen de komende ochtend niet aan de orde zal zijn.