Dag 2: Door naar Budapest

Na een goede nachtrust beseffen we dat we de komende tijd een stuk zwaarder gaan hebben met de toenemende temperaturen in het vooruitzicht. Nu de temperaturen nog enigszins uit te houden zijn ben ik deze ochtend voor het eerst in mijn leven buiten wezen hardlopen. Ik heb een rondje van ongeveer 40 minuten gelopen met een afstand van ongeveer 6 kilometer. Het werd me al snel duidelijk dat hardlopen zonder bidon toch vrij onmogelijk is als het enorm heet is. Voor de volgende keer zal ik daar maar wat op moeten vinden, aangezien dit niet mijn laatste keer zal zijn dat ik ga hardlopen.
Na verder rustig wakker geworden zijn, hebben we de auto opnieuw ingedeeld en alles ingepakt. Helaas hebben we achteraf niet heel veel ruimtewinst weten te boeken en blijft het een grote bende in de auto. Nu alles erin zit, is het tijd geworden om richting Budapest te rijden. Hier komen we in de tour van Oostenrijk terecht. Zo nu en dan komen we een verdwaalde wielrenner tegen en staan er een aantal politieagenten te seinen. Onderweg zijn wij zelf een aantal keer aangemoedigd door overenthousiaste supporters, maar het heeft Rik niet kunnen triggeren om dan ook extra hard door te rijden. Waarschijnlijk uit angst voor de Oostenrijkse politie waar hij al wat slechte ervaringen mee heeft gehad.
Na een tank volgegooid te hebben (wat 20 euro goedkoper was dan in Duitsland) komen we de snelweg op om richting het Oostblok te trekken. Bij de grensovergang in Hongarije verwachten we een controle, maar na het kopen van een vignet konden we eigenlijk meteen doorrijden. Voor zover wij wisten waren de grenzen niet open met dit land. Verder valt het ons op dat de eerste kilometers in dit land alles behalve een Balkan uiterlijk hebben. Zo nu en dan zien we een Lada of een Skoda, maar de wegen zijn goed geasfalteerd, de borden zien er goed uit en er wordt zelfs gewezen op je veiligheid in de auto. Tot op heden hebben we dus nog geen Balkan gevoel.
Rond een uurtje of vijf komen we aan op de camping aan. Dit lukt zelfs in 1x dankzij mijn geweldige navigatie kwaliteiten. De tomtom kunnen we niet meer gebruiken, zodat deze reis eigenlijk meer op vakantie begint te lijken. We worden ontvangen door een oude man die de camping runt. Hij heeft hier veel Hollanders staan, en spreekt zelf zo nu en dan een half woord Nederlands mee. Hij kent ons volk ook door en door, met de termen “kijken kijken en niet kopen” en nog een aantal andere typische oneliners. We krijgen om 6 uur een soort kleine informatie bijeenkomst waarbij hij verteld over wat er in Budapest te doen is en hoe er met openbaar vervoer gekomen kan worden. Het is voor ons allemaal niet heel interessant, aangezien we met de auto gaan, maar we zijn netjes opgevoed en weglopen tijdens zijn gesprek doen we dus niet.
Als het verhaal eindelijk is afgelopen, beginnen we aan het eten. Rik heeft er de hele dag al naar uitgekeken, hij gaat namelijk chili con carne maken. Ik moet zeggen dat het prima heeft gesmaakt en verwacht ook morgenochtend geen problemen met mijn gezondheid. Na het eten en de afwas zijn we naar het zwembad gegaan, 10 meter van onze tent af. Het betreft een klein zwembad met 4 banen van zo’n 15 a 20 meter. Aangezien het zwembad van ons alleen was, konden we ongestoord baantjes zwemmen zonder dat kinderen een bommetje op je rug springen of dat je achter tetterende bejaarde huismoeders in de file hangt. Uiteindelijk heb ik er 125 baantjes uitgehaald. Bij 20 baantjes had ik echter tegen rik gezegd dat ik wel bijna klaar was, maar dat viel dus een beetje tegen. Het was immers mooi weer en het bad was leeg. Kortom, wat wil je nog meer? Ik zeg al jaren dat ik een zwembad in mijn achtertuin wil, en dat gaat er ook zeker komen.
De rest van de avond spenderen we met een beetje lezen en chillen bij de fakkels. We missen het bier dat we vergeten te halen zijn, maar dan zijn er altijd nog stroopwafels die deze leegte een beetje op kunnen vullen. Verder hebben we slecht nieuws uit Servië ontvangen. Een van de kennissen is ziek en is wellicht niet optijd fit als wij er zijn. We gaan het meemaken, eerst morgen naar Budapest.