Wereldstad Athene

Vandaag hebben we een drukke dag voor de boeg. Ten eerste is het de bedoeling dat we een boot regelen en ten tweede moeten we de hele stad gaan bezichtigen. Uiteraard worden we niet om 6 uur ’s ochtends wakker, waardoor de tijdsdruk eigenlijk alleen maar groter wordt. Voordat we echter aan deze punten kunnen beginnen, moeten we ook nog een ontbijt scoren bij de Carrefour (waar anders) en dan is er ook een grote stroom file de stad. Kortom, het gaat een lange en zware dag worden.
Als we eenmaal in de stad zijn aangekomen, is de eerste missie een parkeerplaats zoeken. Met een half stokbrood in onze maag gaan we hoopvol opzoek, maar het valt enorm tegen om daadwerkelijk iets te vinden. We hebben wederom problemen met het volgen van de bordjes voor afslagen zodat we geregeld weer op de verkeerde weg belanden en de zijstraatjes induiken om maar weer te keren. Na een half uur zoeken hebben we dan toch eindelijk succes en hebben het geluk dat deze parkeergarage grenst aan een metro station.
Dan gaan we nu naar het volgende probleem waar ik persoonlijk altijd erg huiverig voor ben. Het vinden/informatie opvragen bij een tourist info. In principe zijn dit geweldige kantoren, alle informatie die je nodig hebt over een stad is hier beschikbaar. Vandaag hebben we alleen de pech dat er nergens een tourist info blijkt te zijn, althans, wij kunnen deze niet vinden. Als eerste hebben we het op het station geprobeerd. Ten eerste is dit station genaamd Larissa station het niet waard om station van een hoofdstad genoemd te worden (er zijn maar twee sporen, wat een beetje karig is) en ten tweede is hier geen tourist info. Als je aan mensen hier vraagt waar deze dan wel is hebben ze allemaal geen idee. In mijn ogen een zeer merkwaardig iets als aankomstpunt van een hoop toeristen in je hoofdstad.
Poging twee leidt ons naar het centrum. Ook hier is wederom niets te vinden. Er is nergens op de kaart dan wel in de stad zelf een bordje met de welbekende I te vinden, waardoor we onze vraagtekens gaan plaatsen bij deze grote stad waar wij zoveel van verwachten. Er rijden hier ook nergens toeristen bussen rond, wat ook opvallend is, want deze horen niet te ontbreken uit het straatbeeld van een dergelijk grote stad. Het feit dat het verkeer rampzalig is ingedeeld zou hiervoor een reden kunnen zijn.
Na een korte demotiverende ronde in het centrum van Athene gaan we naar de Pireus om daar een bootticket te regelen naar de eilanden waar we erg naar uitkijken. Dit blijkt een stuk makkelijker te zijn, want bij aankomst bevinden zich overal bootmaatschappijen (voornamelijk blue star ferries) zodat het een kwestie van uitzoeken is. We komen aan bij een bureau die inzicht heeft in alle vertrekkende boten, wat helemaal ideaal is. Zo boeken we een boot op donderdag avond richting Santorini, waardoor we hier nog alle tijd hebben om Athene te zien en ons voor te bereiden op een weekje geen auto en alle gemakken daarvan.
We vertrekken weer terug naar het centrum om nu de stad maar eens te gaan bezichtigen. Onze eerste halte is de acropolis boven op de berg in Athene. Om het partheneon (de grootste toeristische trekpleister van de acropolis) te bereiken is het echter vereist om deze berg op te lopen. Heel toevallig is het niet dat wij hiervoor wederom het heetste moment van de dag voor kiezen. Hier komen we altijd te laat achter, waardoor we eigenlijk geen keuze hebben. Na een lange klim over het witte zon en hitte reflecterende marmer komen we boven aan bij dit oude Griekse gebouw. Het is gigantisch groot en straalt een zekere macht uit. Vanaf hier kan je op heel Athene neerkijken, waardoor het wat wegheeft van een troon.
Na een tijd hier rondgelopen te hebben, vertrekken we naar het centrum. We gaan wederom opzoek hier naar een tourist info en onderweg hopen we zo nu en dan wat leuks tegen te komen. Er zijn nog een paar dingen die we in deze stad willen zien, namelijk de wisseling van de wacht en het olympisch stadion. Deze komen we helaas op onze route niet tegen, maar arriveren wel telkens op onze beginhalte omdat we steeds de verkeerde kant oplopen. Het feit dat we nog een paar dagen de tijd hebben voor de overige attracties in combinatie met vermoeide voeten besluit ons om maar terug te gaan naar de camping. Tot dusver heeft Athene alles behalve een goede indruk achtergelaten. Het is allemaal erg onduidelijk en chaotisch hier en het ontbreken (het kan ook aan ons liggen) van een tourist info is toch wel een domper. In een stad als deze heb je een kaart nodig om alles te vinden, maar daar denken ze hier blijkbaar anders over.
Eenmaal terug op de camping kan ik eindelijk mijn salade maken waarop ik al zo lang wacht. Verder staat er niets op het programma en vallen we weer in dezelfde routine als gister. Beetje eten, beetje lezen en we ontvangen weer bezoek van de Fransozen.