Rome - Pisa
Door: Sander
Blijf op de hoogte en volg Sander
18 Augustus 2008 | Italië, Pisa
Vandaag hebben we een rustige dag. Het enige wat verplicht is, is dat we naar Pisa rijden. Ondanks we alle tijd hebben, wordt ik toch vroeg wakker. Het lijkt alsof er op de camping chaos is uitgebroken. Ik hoor baby’s de hele nacht janken en kinderen schreeuwen en zo nu en dan valt er een hele bestekmand met daarna een boze toon van een vader of moeder. Het is duidelijk dat we ons weer op een Nederlandse camping bevinden tussen allemaal gestresste ouders die zich moreel verplicht voelen om met de kinderen op vakantie gaan om uit te rusten. Zoals ik het zie zullen ze vast blij zijn om weer aan het werk te gaan en zo de kinderen te ontlopen.
Doordat we zo vroeg wakker worden, zijn we vandaag erg vroeg weg. Als we de tent aan het inpakken zijn hangen er een hoop wolken boven ons hoofd en voor de eerste keer deze vakantie schijnt de zon eens niet. Het gaat zelfs heel eventjes regenen, waardoor het inpakken alleen maar sneller gaat. We zijn immers niet op vakantie gegaan voor wolken en regen, die hebben we in Nederland meer dan genoeg.
Rond een uurtje of 11 vertrekken we richting Pisa en voor de verandering een keer niet over de snelwegen. We rijden vandaag door Toscane heen, wat bekend staat als een van de mooiste streken van Europa. We hopen door over B wegen heen te rijden meer hiervan te zien dan als we de snelweg pakken. Dit valt helaas tegen. Onderweg zien we geplooide heuvels, maar hierop liggen voornamelijk afgebrande velden van graan of blijft het bij een braakliggend terrein. De hemel doet verder ook niet haar best om de sfeer nog enigszins op te vrolijken, want vrijwel de hele route hangt er een flinke laag wolken boven ons. Tot op heden vind ik dit een van de minste ritten die we deze vakantie hebben gereden en ben onderweg zelfs een aantal keer bijna in slaap gevallen. Morgen rijden we weer door Toscane heen en hopen dan een andere kant van Toscane te zien.
Als we aankomen in Pisa krijgen wij voor het eerst te maken met een Nederlandse receptie. Net als bij Rome stikt het hier weer van de Nederlanders en moeten we opletten wat we zeggen. Rik zegt dat hij het meisje ooit al eens eerder is tegen gekomen vorig jaar op een andere camping, maar besluit verstandig om van ontmoeting af te zien. Hij zal haar volgend jaar ongetwijfeld wel weer tegenkomen.
Als de tent eenmaal staat ga ik eindelijk sinds tijden weer eens het internet op om een aantal verhalen te uploaden en wat mailtjes te sturen. Als ik hoopvol naar de computerruimte loop, blijkt dat ik me moet melden bij de receptie hiervoor. Ik kom wederom bij hetzelfde meisje te staan die mij een half uur geleden heeft toegelaten op de camping. Heel slim vraagt ze aan mij of ik mijn paspoort bij me heb, aangezien ik die moet afgeven. Als ik hierop antwoord met “die heb jij” moet ik weer terug naar de tent om het campingbriefje op te halen waarmee ik kan identificeren dat ik daadwerkelijk wel op de camping sta. Deze camping moet wel door Nederlanders gerund worden, vanwege de bureaucratie die nodig is om eventjes te internetten. Als ze gewoon even mijn paspoort had gepakt had ze ook kunnen zien dat ik weldegelijk op de camping ben ingeschreven, maar blijkbaar is dit te moeilijk voor haar.
Uit principe vertrek ik naar het centrum van Pisa om daar een internetcafé te zoeken. Deze blijken helaas niet aanwezig te zijn of ik kijk niet goed rond. Ik bevind me voornamelijk tussen de Afrikanen die overal hun handelswaar proberen te verkopen en kom in een tunnel terecht waar overal gebruikte heroïne spuiten en verbogen lepels. Heel erg gemakkelijk voel ik mij hier niet, dus ik vertrek weer richting de camping om daar alsnog maar tegen mijn wil in gebruik te maken van het internet op computers die maar net mijn ipod aankunnen.
Eenmaal klaar met internetten, rest het avondeten en het slapen in mijn slaapzak dat vanaf Rome eindelijk weer mogelijk is. De temperaturen in de avond zijn stukken lager dan die in Griekenland, maar overdag voelt het ook een stuk heter aan. Welke van de twee landen nu mijn voorkeur qua temperatuur heeft ben ik nog niet uit, maar ik ben in ieder geval blij dat ik niet meer alleen op een uitrolbaar matje lig, maar ook mag genieten van het comfort van een slaapzak.
Doordat we zo vroeg wakker worden, zijn we vandaag erg vroeg weg. Als we de tent aan het inpakken zijn hangen er een hoop wolken boven ons hoofd en voor de eerste keer deze vakantie schijnt de zon eens niet. Het gaat zelfs heel eventjes regenen, waardoor het inpakken alleen maar sneller gaat. We zijn immers niet op vakantie gegaan voor wolken en regen, die hebben we in Nederland meer dan genoeg.
Rond een uurtje of 11 vertrekken we richting Pisa en voor de verandering een keer niet over de snelwegen. We rijden vandaag door Toscane heen, wat bekend staat als een van de mooiste streken van Europa. We hopen door over B wegen heen te rijden meer hiervan te zien dan als we de snelweg pakken. Dit valt helaas tegen. Onderweg zien we geplooide heuvels, maar hierop liggen voornamelijk afgebrande velden van graan of blijft het bij een braakliggend terrein. De hemel doet verder ook niet haar best om de sfeer nog enigszins op te vrolijken, want vrijwel de hele route hangt er een flinke laag wolken boven ons. Tot op heden vind ik dit een van de minste ritten die we deze vakantie hebben gereden en ben onderweg zelfs een aantal keer bijna in slaap gevallen. Morgen rijden we weer door Toscane heen en hopen dan een andere kant van Toscane te zien.
Als we aankomen in Pisa krijgen wij voor het eerst te maken met een Nederlandse receptie. Net als bij Rome stikt het hier weer van de Nederlanders en moeten we opletten wat we zeggen. Rik zegt dat hij het meisje ooit al eens eerder is tegen gekomen vorig jaar op een andere camping, maar besluit verstandig om van ontmoeting af te zien. Hij zal haar volgend jaar ongetwijfeld wel weer tegenkomen.
Als de tent eenmaal staat ga ik eindelijk sinds tijden weer eens het internet op om een aantal verhalen te uploaden en wat mailtjes te sturen. Als ik hoopvol naar de computerruimte loop, blijkt dat ik me moet melden bij de receptie hiervoor. Ik kom wederom bij hetzelfde meisje te staan die mij een half uur geleden heeft toegelaten op de camping. Heel slim vraagt ze aan mij of ik mijn paspoort bij me heb, aangezien ik die moet afgeven. Als ik hierop antwoord met “die heb jij” moet ik weer terug naar de tent om het campingbriefje op te halen waarmee ik kan identificeren dat ik daadwerkelijk wel op de camping sta. Deze camping moet wel door Nederlanders gerund worden, vanwege de bureaucratie die nodig is om eventjes te internetten. Als ze gewoon even mijn paspoort had gepakt had ze ook kunnen zien dat ik weldegelijk op de camping ben ingeschreven, maar blijkbaar is dit te moeilijk voor haar.
Uit principe vertrek ik naar het centrum van Pisa om daar een internetcafé te zoeken. Deze blijken helaas niet aanwezig te zijn of ik kijk niet goed rond. Ik bevind me voornamelijk tussen de Afrikanen die overal hun handelswaar proberen te verkopen en kom in een tunnel terecht waar overal gebruikte heroïne spuiten en verbogen lepels. Heel erg gemakkelijk voel ik mij hier niet, dus ik vertrek weer richting de camping om daar alsnog maar tegen mijn wil in gebruik te maken van het internet op computers die maar net mijn ipod aankunnen.
Eenmaal klaar met internetten, rest het avondeten en het slapen in mijn slaapzak dat vanaf Rome eindelijk weer mogelijk is. De temperaturen in de avond zijn stukken lager dan die in Griekenland, maar overdag voelt het ook een stuk heter aan. Welke van de twee landen nu mijn voorkeur qua temperatuur heeft ben ik nog niet uit, maar ik ben in ieder geval blij dat ik niet meer alleen op een uitrolbaar matje lig, maar ook mag genieten van het comfort van een slaapzak.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley