Dag 10: Delphi

Als eerste de beloofde update. Het boek is uit, het heeft tot half 2 geduurd, maar het was het meer dan waard. Normaal zou ik dit soort berichten niet opschrijven, maar als je op vakantie bent, zijn er niet veel andere dingen waar je op een dag echt naar uit kan kijken. Ik kan eigenlijk ook niet wachten om vanavond aan het tweede boek van Michael Palin te beginnen. Hierover komt de komende dagen vast nog wel wat over terug, maar eerst naar de orde van de dag.
Vandaag staat Delphi op het programma. Delphi is bekend onder toeristen als het huis van Apollo. Hierin bevinden zich het beroemde amfi theater en een antiek stadion. Dit zijn voor ons ook de grootste trekpleisters en de rest is mooi meegenomen. Na vroeg wakker geworden te zijn vanwege de hitte vertrekken we naar dit dorp waar de ruïnes groter zijn dan het huidige dorp. We bezoeken eerst het atheneum. Meer dan een verzameling blokken steen is dit echter niet en we houden ons meer bezig met de enorme hitte dan met deze oude brokken. Als we hier na een hoop zweten weer uitgekomen zijn, lopen we richting de stad om het theater te bezoeken. Onderweg komen we een waterfontein tegen die meteen in mijn ogen wordt verklaard als de tempel van Apollo. Na de lange tocht het centrum in blijkt echter dat we weer helemaal terug kunnen. Het stadion en het theater bevinden zich in het gebied met archeologische opgravingen. Rik was er van overtuigd dat het gratis zou zijn, maar helaas.
Eenmaal aangekomen bij de ingang, krijgen we eerst een voorstelling van eeuwenouds Griekse drama. Een gids loopt een kwartier lang ruzie te maken met de vrouw die de tickets verkoopt en de ticket controleur. Niet echt een uithangbord voor een bedrijf, maar het vermaakt ons prima. Als de man eindelijk klaar is kunnen wij ook naar binnen en bevinden we ons wederom in de Griekse oudheid. Er staan wederom een hoop blokken waar niets uit te halen valt, maar deze keer wordt dit aangegeven met een bordje wat het is (geweest). Het wordt pas echt interessant als we hogerop de berg komen. Als eerste komen we bij het altaar van Apollo terecht. Een groot plein met pilaren die een meter of tien de lucht in steken. Tijdens het filmen van dit object krijg ik van Rik de zoveelste keer ongefundeerde kritiek op het filmen. Hij zegt dat ik beter foto’s kan maken, omdat er toch niets beweegt. Ik denk niet dat ik de rest van het park nog mag zien als ik probeer de beelden om te duwen voor een shot uit een actiefilm, dus ik negeer zijn commentaar maar, want het is niet bevorderlijk voor de rest van de dag.
Na een tijdje lopen door de stenen tuinen van Delphi komen we aan bij het wereldberoemde amfi theater. Hier kunnen een stuk of 800 mensen in schatten we en mogen er helaas niet in zitten. Het is wel een schitterende plaats voor een voorstelling en ik zie het al helemaal voor me hoe de oude Grieken hier in het theater met een geweldig uitzicht genieten van een voorstelling. Ik hoor Evert ten Napel al roepen: Goeie genade, wat een dekselse voorstelling van die rasartiest. Ik hoop dat u goed op u steen zit met een goed stuk kaas en een goed glas wijn, want het wonder van Delphi zult u vanavond aanschouwen, hohoho”.
Het feit dat Evert genoemd wordt bij een theater en niet bij het stadion boven dit theater is verklaarbaar. Het stadion is erg groot en behalve de tribune is er te zien dat het echt een stadion is. Ik hoop dat het dorpje Olympia meer te bieden zal hebben als we dat aandoen. Dit zal echter nog een tijdje moeten wachten.
Na deze bouwput volledig uitgekamd te hebben, vertrekken we richting het museum om te zien wat er nog over is van alle spullen die we nog niet gezien hebben. Het betreft hier opgravingen van terracotta aardewerk tot legeruitrusting en sieraden tot complete zuilen en pilaren. Dit alles is leuk om te zien, maar vooral de airconditioning was het geld waard. Na een hele dag bergopwaarts lopen is afkoelen het beste wat er is. Alleen de zelfverklaarde tempel van Apollo die eigenlijk beter fontein van Apollo kan heten, scoort vandaag meer punten (reden hiervoor is dat het gratis is).
Om een uur of vier is het tijd om weer te vertrekken. We hebben alles gezien, behalve de werkelijke tempel van Apollo, want daarvoor moet je behoorlijk ver omhoog klimmen. Hiervoor hebben we geen tijd meer en inmiddels hebben we behoorlijk honger gekregen. In dit geval wint de maag het dus van de wil om te klimmen en misschien maar goed ook. Helemaal voor Rik, want die heeft ten eerste niet zo’n goede conditie en ten tweede is hij enorm verbrand. Ondanks dit zal hij het ongetwijfeld gehaald hebben, maar de manier waarop is de vraag. Als we het dan al hadden gehaald, waren we te laat om boodschappen te doen en dat zou ook zonde zijn.