Pompeii

Als we weer wakker worden, bevinden we ons nog steeds op het schip naar Italië. Op onze weg hebben we door Albanese wateren gevaren, waardoor we dit land met ietwat fantasie ook mogen afstrepen op ons lijstje. Op dit moment moeten we nog een paar uurtjes varen waardoor we genoeg tijd hebben om wakker te worden. We hebben ondervonden dat onze bootreis 4 uur korter duurt dan gepland, wat een dag tijdswinst oplevert. We kunnen namelijk vandaag nog door naar Pompeii rijden, wat we niet gepland hadden.
Als we in de haven aankomen zien we overal kwallen en is de zee lichtgroen. Het mooie water van de Griekse Cycladen hebben we helaas definitief achtergelaten, maar onderweg hebben we wel dolfijnen gezien, die in Griekenland afwezig waren. Het nadeel van kwallen weegt echter zwaarder dan de aanwezigheid van dolfijnen en ik ben blij dat als we uit het schip zijn, meteen doorrijden naar Pompeii, wat wederom weer een avontuur gaat worden.
De Italianen staan ook al niet bekend om hun geweldige rijstijl en dit blijkt vrijwel vanaf het moment dat we op de weg zitten. Het rijden op de strepen van de snelweg is voor hun heel normaal, net als het toeteren en filteren door de stromen heen. Ook zijn er plotsklaps borden met een verfkwast aangegeven, wat aangeeft dat er geen strepen op de weg staan. Of ze hier te lui voor zijn of een goede reden voor hebben is mij niet helemaal duidelijk, maar ik vind het zelf allemaal leuk om te zien. Rik zal echter weer blij zijn als hij weer uit dit land is, want hij vermaakt zich er niet heel erg mee.
Eenmaal aangekomen op de camping, blijkt het dat we echt maar twintig meter hoeven te lopen om naar de ingang van het oude stadje te komen. Dit is ideaal, maar aan de andere kant voelen we ons sinds tijden weer gevangen in de val van nationale marketing. Het feit dat we hier niet zo lang blijven maakt het weer wat dragelijker en het is toch ook een plaats waar je ooit moet zijn geweest. Vandaag zullen we dit echter niet aandoen, want het is inmiddels al avond en hebben we alleen nog maar oog voor eten.
Wederom is het zondag en komen hier te laat achter. Ons doel om te besparen op het eten na het excessieve dineren in Ios wil zo niet bepaald lukken en vertrekken op weg naar een pizza restaurant om de echte Italiaanse keuken te proeven en te vieren dat we Griekenland weer overleefd hebben. Het feit dat er bij de ingang van veel restaurantjes een of meerdere personen staan die je bijna letterlijk naar binnen trekken, zorgt ervoor dat we niet de eerste de beste naar binnen lopen. Als je mensen aanneemt om gasten te werven, dan moet er iets niet helemaal goed zijn met het menu in ons opzicht.
Na het eten is het tijd om de was af te maken waarmee ik voor het eten begonnen was. Ditmaal gaat het weer iets beter, maar de nieuwe witte sokken blijven na 2x dragen en 2x wassen modder bruin. Ik ben al blij dat het niet meer enorm naar zweet stinkt, maar voor het idee zou het leuk zijn om weer eens wat echt schoons te dragen.
De rest van de avond is verder gevuld met het vroeg naar bed gaan, want de temperatuur is redelijk wat afgenomen. Overdag is het in Italië niet uit te houden en verlangen terug naar de eilanden waar een frisse wind staat en de lucht niet zo vochtig is als hier. Het is net zo benauwd als een mooie zomerdag in Nederland, hetgeen wat we naast het beroerde herfstweer in de zomer de afgelopen weken hebben proberen te ontlopen.