Delphi – Athene

Op naar Athene, eindelijk weer een grote stad op de route en dat wordt tijd. De kleine tripjes zijn leuk, maar er gaat niets boven een internationale stad waar grote warenhuizen zitten en chaos en hectiek het straatleven bepalen. Ik kijk dus enorm uit om weer ergens aan te komen waar wat te beleven valt. De laatste dagen zijn goed verlopen, maar spanning ontbreekt zo nu en dan. Ik weet dat er nog genoeg gaat komen, maar dat heb ik liever direct. Voor Rik is het geen probleem, die vermaakt zich prima in de auto met de bergweggetjes, maar ik zit er een beetje naast en geniet van het uitzicht en daar blijft het een beetje bij. Zo nu en dan zeg ik dat hij een afslag gemist heeft en dat hij zich niet zo druk moet maken, want het is vakantie en we komen er vanzelf wel.
Zo is vandaag ook wederom verlopen. Na het inpakken en gedag gezegd te hebben van onze Hollandse buren gaan we naar Athene, de meest zuidelijke hoofdstad van Europa. Hiervan hebben we hoge verwachtingen op het gebied van cultuur en sfeer. Wij verwachten een stad wat gelijk staat aan Rome. Als we eenmaal binnen rijden valt dit op zich wel mee. De voorspelde chaos op de weg valt mee, al ontbreekt het aan een goede belijning en inzicht in het plaatsen van verkeersborden. Deze staan voor het eerst aangegeven op de afslag zelf, zodat je er feitelijk telkens voorbij rijdt (dit kan ook aan Rik liggen).
Eenmaal op de camping aangekomen zien we dat het strand waaraan we verblijven op loopafstand is en zowaar de mogelijkheid biedt om eens verkoeling te zoeken die we enorm gemist hebben op de vorige camping. Het waait hier aardig door, maar de temperatuur ligt nog steeds rond de 36 graden waardoor we helemaal sloom zijn en besluiten de rest van de dag niet meer naar Athene te gaan. Dit was op voorhand wel het idee, aangezien we een boot moeten regelen om naar de Cycladen te gaan.
Na een beetje gezwommen te hebben komen we weer terug in het dagelijkse camping ritme. Beetje boekje lezen, wat eten en dat was het wel weer. Voor alsnog hebben we het niet erg getroffen qua sfeer op campings. Net nadat we dit overdacht hebben, komt er een kolonie Fransozen op ons af. Hiermee brengen we de rest van de avond een beetje door met een poging tot een conversatie te komen. De taalbarrière is toch wel aardig groot helaas, maar we vermaken ons allemaal prima.