Op naar Rome

Na een week feest en een aantal stops zijn we wederom weer in de omgeving van een wereldstad. Ditmaal staat Rome op het menu. Rome is sinds het Romeinse rijk al een grootmacht in de wereld en zelf verwacht ik hier dan ook bijzonder veel van. Dit idee had ik bij Athene ook, maar dit viel achteraf behoorlijk tegen. Vandaag is het echter nog niet de dag dat we Rome in gaan, want er gaat nog een rit van een uur of drie aan voor.
Hieraan beginnen we rond een uurtje of elf zodra de tent (met steeds meer moeite de laatste tijd) in de hoes zit en alle rommel in de auto. Onderweg zien we Rome al snel naderen. Boven de horizon hangt een gigantische grijze laag van de gigantische vervuiling en mijn eerste indruk van Rome is niet heel erg positief. Ik zou bijna tegen Rik zeggen dat hij door mag rijden tot waar de schone lucht weer aanwezig is. Na een aantal weken Griekenland (op Athene na, deze stad had hetzelfde) zijn we de schone lucht zo gewend dat het bijna vanzelfsprekend is dat luchtvervuiling enorm waarneembaar is geworden. Dit wordt nog wat als we weer thuis komen in de randstad.
Als we eenmaal aangekomen zijn bij de camping, zetten we onze tent zo snel mogelijk neer. We staan namelijk naast een meertje die er enorm uitnodigend uitziet. Het water is dan wel niet blauw en het strand niet goudgeel, maar er staat een doeltje en de temperatuur is ideaal. Voordat we hier echter in kunnen duiken, komt er een receptiemedewerker klagen bij ons dat de tent niet op een goede plaats staat. Hierdoor moeten we helaas onze locatie aan het water opgeven om iets verderop het terrein te gaan staan. Erg jammer, maar het is nog steeds op loopafstand, dus klagen is niet van toepassing.
Als de tent wederom opnieuw staat is het eindelijk zover om in het water te springen, iets waar we erg aan toe waren. De temperaturen zijn hier gelukkig niet zo hoog als in Pompeii, wat waarschijnlijk ook komt door de aanwezigheid van dit meertje. Mocht de temperatuur alsnog zo hoog komen hebben we ditmaal verkoeling naast de tent, wat een fijne gedachte is.
Na een middagje zwemmen is het tijd voor het avondeten. Wederom lukt het ons niet om geld te besparen en gaan we bij de pizzeria op de camping eten. Voornamelijk omdat Rik de rijst zat is en uiteraard ook omdat een pizza altijd lekker is. We besluiten om vanaf morgen dan maar echt te beginnen met besparen, maar wat daar van gaat komen zal de tijd leren.